مواجهه فعال و غرابالگری با کیت ، کلید مهار کرونا در سیستان و بلوچستان

 

در حالی که مسولین استانی مهمترین راه مهار شیوع کرونا را رعایت نکات بهداشتی میدانند تجربه جهانی و نیز تجربه داخل کشور علل دیگری را مطرح میکند.

در حالی که وضعیت عمومی کشور خبر از مهار نسبی و تثبیت کنترل کرونا در کشور میدهد اما سیستان  بلوچستان از محدود مناطق کشور است که مانند خوزستان و لرستان روند شیوع انها هشدار امیز و بیمارن بدحال در حال افرایش است.مسولین استانی علت را عدم رعایت نکات بهداشتی از سوی مردم دارند . در حالی که این استان دارای جمعیت پراکنده و تردد داخل شهری کمتر و حتی فاقد ناوگان حمل و نقل عمومی داخل شهری مزدحم و شلوغی چون مترو واتوبوس در تهران و کلان شهرهاست اما در این شهرها با وجود این ازدحام فوق العاده روند کنترل بهتر و موثر تر بوده است . با بررسی واقعیات این مساله  در سطح جهانی و کشوری علل مهم و فنی دیگری را مشخص میکند که نقش مسولین استانی و کشوری را در مساله مهار کرونا جهت اتخاذ سیاستهای موثر مواجهه با این بیماری در استان دوباره برجسته میکند.

تقریبا ایجاد محدویت های عمومی اعم از قرنطینه و محدودیت ها اجتماع و تردد در تمامی کشورها و مناطق الوده به کرونا انجام شده است اما مواجهه با کرونا ابعاد فنی دیگری دارد که باعث شده نتایج مواجهه در برخی کشورها بطور چشم گیری با همدیگر فرق کند .

دونوع مواجهه برای مهارکرونا  در ایران و جهان تاکنون انجام شده . مواجهه و تشخیص بیمارستانی و مواجهه فعال و تشخیص در جامعه یعنی قبل از مراجعه به بیمارستان. کلید شکست زجیره شیوع کرونا شناسایی افراد الوده و مثبت بدون علامت و قرنطینه این افراد است.در مواجهه انتظاری و بیمارستانی بعلت مراجعه در مراحل شدید بیماری امار مرگ و میر بالاست و نیز بدلیل مراجعه دیرهنگام فرد افراد زیادی را در جامعه الوده کرده اما در مواجهه فعال شناسایی افراد کم علامت با بی علامت قبل از شدید شدن علایم و نیر الوده کردن افراد انجام میشود.

تجربه تجهانی کشورهای موفق در کنترل شیوع و مرگ و میر ناشی از  کرونا یعنی کره جنوبی و المان  استراتژی مواجهه فعال یعنی  غربالگری گسترده مردم با کیت تشخیص است. این کشورها با غربالگری وسیع توسط کیت موارد افراد الوده را در مراحل ابتدایی بیماری و یا بدون علامت و در نیز در سنین میانسال و جوان را در جامعه شناسایی میکنند بحای موارد با علایم شدید در سالمندان در بیمارستان. آلمانی‌ها تمام افرادی را که مشکوک به کرونا باشند و تمام افرادی را که با این فرد در ارتباط بوده به‌صورت زنجیره‌ای مورد تست و آزمایش قرار می‌دهند و در صورت لزوم آنها را قرنطینه می‌کنند. براساس اخبار و اطلاعات موجود بین 300 تا 500 هزار تست در هفته توسط آلمانی ها انجام می‌شود. در حالی که در ایران از ابتدای شیوع تاکنون حدود پانصد هزار تست انجام شده است.

ایران با افزایش تولید کیت و توان تشخیص در حال گذار از مواجهه بیمارستانی به مواجهه فعال درون جامعه است . هم اکنون به گفته دکتر جهانپور سخنگو وزارت بهداست و درمان هفتاد درصد مواد کرونا مثبت بیماران سرپایی و غیر بستری هستند. اما این استراتژی تشخیصی در سیستان و بلوچستان هنوز پیاده نشده و به همین دلیل هنوز عمده شناسایی در بیمارستان است و باعث شده شیوع این بیماری کماکان صعودی و نیز بیماران بدحال نیاز مند مراقیب ویژه افرایش پیدا کنند. در شهر زاهدان کانون اصلی این بیماری بیمارستان اختصاصی کرونا بیمارستان بوعلی است و مردم حتی در صورت بیماری از ترس الوده نشده به این مرکز مراجعه نمیکنند و این تاخیر و اکراه در مراجعه باعث الودگی بیشتر مردم و تشدید علایم انها میشود. لذا نیازمند اقدام جدی دولت و نهادهای مسول بمانند مرکز کشور در مواجهه فعال تر و افزایش کیت های تشخصیصی در استان و غربالگری گسترده تر مردم در جامعه و مکان های عمومی و مناطق الوده هستیم .بسنده کردن به توصیه و نصیحت مردم برای رعایت نکات بهداشتی به هیچ وجه کافی نیست و در صورت عدم وفور تست و  امکان عمومی مردم و موارد مشکوک به انجام تست تشخیصی شیوع این بیماری در استان پهناور و محروم سیستان و بلوچستان بحرانی تر میشود و عزیزان بیتشری از مردم استان فوت میشوند.

مساله غربالگری وسیع مردم نیازمند میزان زیاد تست است که دو مساله دسترسی به میزان کافی و هزینه انها مطرح میشود. با توجه به توان شرکتهای خصوصی در ساخت کیت و ازادسازی سازی صادرات انها به کشورهایی چون المان که بیشترین میزان مصرف کیت بدلیل اتخاذ رویکرد مواجهه فعال و غرابلگری وسیع مردم را دارد خبر از توان کافی داخلی را دارد اما جای سوال است که در نبود دسترسی کافی در مناطق محروم داخل کشور این اجازه صادرات از سوی دولت درست است یه نه ؟ آیا در این شرایط نابرابر و وجود کانون های بحرانی در داخل کشور ترجیح سود اقتصادی بر سود اجتماعی و حفظ جان مردم کشور ترجیح دارد؟وضعیت مناطق  محرومی چون سیستان و بلوچستان و ماندن در سطح مواجهه بیمارستانی بدلیل کمبود تست مساله بازنگری در این سیاست را بصورت جدی مطرح میکند و نیازمند پیگیری مسولین استانی و نمایندگان مجلس است. در بحث هزینه هم اگر دولت توان خرید تضمینی را ندارد (که با توجه به برداشت یک میلیارد یورویی بعید است و مساله تخصیص است نه دسترسی )باید خیرین سلامت و مشارکتهای مردمی و بنیادهای عمومی حمایتی جهت  تهیه میزان کافی

کیت تشخصیص اقدام کنند و همگان برای مهار کرونا نجات همه مردم ایران و چه مناطق برخوردار چه محروم و دسترسی برابر به امکانات تشخصیص و درمان بسیج شوند.

مروری بر نابرابری در سلامت به بهانه شیوع بیماری کرونا

مروری بر نابرابری در سلامت به بهانه شیوع بیماری کرونا

مصاف نابرابر مردم با کرونا

چگونه ویروس اندیشه نئولیبرالیسم ، جامعه و حکومت را در مقابل ویروس کرونا آسیب پذیرکرده است؟

بیماری کرونا به جرات از بزرگترین و بی سابقه ترین چالش های سلامت عمومی کشور در دوران پس از انقلاب است.ویروسی که از سطح زندگی فردی تا ساختارها و نهادها کشور را درگیر کرده است. پاسخ هر یک از این نهادها اعم از دولت ،مجلس ، رسانه ، طبقات مختلف جامعه ، بازار و... قابل بررسی و تحلیل جداگانه است .در این یادداشت به مصاف نابرابر مردم با ویروس کرونا می پردازیم و وجوهی از نابرابری و عقب ماندگی ها در عدالت می پردازیم که توسط ویروس کرونا نمایان شده است.

کرونا در دوران اوج گیری های چالش های اقتصادی بعلل درونزا در ایران رخ داد.توسعه اقتصادی نولیبرال دولتهای متوالی پس از سه دهه با محوریت آزادسازی و خصوصی سازی منجر به شوکهای ارزی و حامل های انرژی و کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم و تورم افسارگسیخته و افزایش هزینه های زندگیو شماف های طبقاتی  شده است که منتج به کاهش سرمایه اجتماعی دولت و نظام  نیز شده است. مسله ای که پس از شوک بنزینی و  وقایع ابان ماه تشدید شد . این کاهش سرمایه اجتماعی پیرو سیاساتهای تورم زا و فقیرسازی احاد مردم و بی توجهی به عدالت خود را در کاهش مشارکت انتخاباتی مجلس و در نیز بی توجهی مردم به هشدار ها و توصیه ها ارشادی دولت برای قرنطینه خانگی و عدم مسافرت خود را نشان داد.

در این بستر ناخوشایند کرونا ورود کرد و توان حکم رانی دولت و مجلس و ساختار اجتماعی و رسانه ای و مدیریتی کشور را به چالش کشید.فارغ از کم و کیف ای چالش ها و پاسخ انها مسله مصاف نابرابر مردم کم تر محل توجه بوده است.نتیجه سالها سیاستگذاری و اجرای سیاستهای در حوزه اقتصاد  ، سلامت ، اموزش ، توسعه و عدالت اجتماعی هویدا شده است و کیفیت زندگی و اسیب پذیری  نابرابر مردم در مقابل کرونا نمایان و قابل بررسی است.

کرونا با نابرابری تشخیص داده شد!

اولین نمودهای نابرابری که در روزهای ابتدایی شیوع ان در ایران

نماینده خود توسعه است!

نماینده مجلس شایسته کیست؟

طبق شواهد و نتایج انتخابات ها#نماینده_مجلس باید باغیرت و مردمی ، شجاع و بانفوذ با لابی! ، بر منافع منطقه خود بشدت متعصب و پیگیر و بک کن باشد!

نماینده خوب کسی است که بتواند برای شهر و دیار خود 

یک#کارخانه_فولاد 

یک#پتروشیمی

یک#کارخانه_سیمان

یک#منطقه_آزاد یا ویژه اقتصادی

یک خط مستقل راه آهن و بزرگراه

یک فرودگاه

یک دستگاهMRI 

خطر فرو ریختن نتایج توسعه مرکز محور ،رسانه مرکزنشین

در دی ماه 1395 حادثه تلخ شهادت جمعی از آتش نشانان فداکار طی ریزش برج قدیمی پلاسکو در تهران کشور را دچار اندوه و تاثر شدیدی کرد. این حادثه در مرکز شهر تهران اتفاق افتاد و هزاران نفر شاهد این آتش سوزی و فروریزیش بودند.همچنین رسانه ها بطور مستقیم ار حادثه هبر و گزارش و تصویر ارسال می کرند. و پس از این حادثه با شروع آواربرداری و جستجوی پیکرهای اتش نشانها حداقل برای یک هفته ، تیتر خبری اصلی رسانه های داخلی و در واقع خبر اصلی کشور بود.

در کنار رسانه های رسمی ، موج گسترده ای که بواسطه شبکه های مجازی با محوریت اینستاگرام و تلگرام کشور را درنوردید قابل توجه بود. این موج طیف متنوعی از ابراز همدردی و تاسف ،نقد و نظر و تحلیل و حتی ابراز خشم و شکایت بود. همچنین افراد مختلفی اعم از استاد دانشگاه تا فعالین سیاسی و جریان های سیاسی و دولتی و غیر دولتی به اظهار نظر و واکنش واداشت. اقدامات خودجوش و مردمی متنوعی نیز رخ داد. از تجمع در ایساتگاه های اتش نشانی و اهدای گل و اظهار تسلیت تا درمان رایگان مصدومین توسط انجمن پوست ایران گرفته تا اقدامات دولتی مانند پرداخت خسارت و تامین شغل کسبه ساختمان پلاسکو و اعطای وام و بخشودگی های مالی و....

حجم گسترده از نقدها و بررسی های نیز برای علل این حادثه دلخراش نیز منتشر شد. نقد های فنی، نقدهای جامعه شناسی و روان شناسی و مطالبه جهت برخورد با عوامل و تصحیح علل مولد این حادثه مانند نظارت بیشتر، ایمن سازی ،توجه بیشتر به بافت های فرسوده و ...حتی در این میان سواستفاده هایی نیز توجه شبکه های معاند مانند بی بی سی اتفاق افتاد.

بهر روی یک نکته مهم کاملا روشن بود و آن توجه و برد و نفوذ گسترده حادثه ناگوار پلاسکو در جامعه و دولت و رسانه بود. و به جرات می توان گفت این حجم از واکنش در این میان انها کم سابقه بود. و نیز هم دردی گسترده مردم که توسط شبکه های اجتماعی ابراز شد و هم اقدامات خودجوشی مانند تجمع و دل جویی از آتش نشان ها در ایستگاه های آتش نشانی در شهرهای مختلف ایران که چند نمونه ان نیز در زاهدان و زابل  انجام شد .

اما در این میان چند نکته قابل تامل است.که که برخی از انها اجمالا می پردازیم.

۱.اگر این حادثه در جایی غیر مرکز تهران رخ میداد باز هم در این وسعت و شددت جامعه و دولت و رسانه را درگیر میکرد و به واکنش وادار میکرد؟

سیل با گرداب عدالت رسانه ای و توسعه؟

در رابطه با باران سیل آسا بلوچستان در ابتدای بهمن ماه به ابعاد متعددی میتوان می پرداخت. در این یادداشت ابعاد کمتر پرداخت شده ای از واکنش سه نهاد دولت ،رسانه و جامعه بررسی می شود. در نهاد دولت جدا از کم و کیف امدادرسانی ها اظهارنظر مسولان ارشد مربوطه قابل تامل بود.در بعد رسانه ای این حادثه در رسانه های رسمی و غیبررسمی به دوگونه متفاوت منعکس شد.و در جامعه نیز واکنش های جالب توجهی بوقوع پیوست که در رسانه های مجازی قابل رصد بود.

با وقوع سیل در منطقه بلوچستان و چند روز استمرار باران سیل آسا و گسترش حجم خسارتها  

علی اوسط هاشمی استاندار سیستان و بلوچستان در گفت‌و‌گو با خبرنگار حوزه دولت خبرگزاری تسنیم، اظهاراتی داشت که باعث واکنش های متعدی در جامعه و بویژه شبکه های مجازی شد." ایشان با اشاره به باراش‌های سیل ‌آسای اخیر در این سیستان با بیان اینکه خدا را شکر می‌کنیم که در این روزهای سال این نعمت شامل حال مردم عزیز و شریف استان شده است، گفت: اظهار تاسف برای این سیل خوب نیست، لحن ما نباید کفران نعمت خدا باشد و نباید از این نعمت خدادای به تاسف یاد کرد.

وی افزود: تا قبل از این باران، تمام نخل‌های استانی از بی‌آبی در حال سوختن بود، بیش از 400 قنات استان خشک مطلق شده بودند. ظرفیت آب 17 سد آنگونه کاهش پیدا کرده بود که اگر این بارندگی نبود مجبور بودیم آب را محدود کنیم و به آب شرب تبدیل کنیم و قطره‌ای را به کشاورزان ندهیم. به هر حال آب شرب اولویت اول ما بود. ضمن اینکه وضعیت به گونه‌ای بود که رفته رفته زمین در حال فرو نشستن بود و در این صورت  آب شیرین نیز تبدیل به آب شور می‌شد و همه اینها تهدیداتی بود که متوجه مردم می‌شد."

بفاصله دو روز پس از این اظهار نظر و تکرار گفته های ایشان در بخش های مختلف خبری و صدا و سیما خبرگزاری تسنیم اظهارات مدیرعامل آب منطقه‌ای سیستان و بلوچستان در رابطه با بارندگی ها را منتشر کرد که شرایط را به گونه ای دیگر ارزیابی می کرد :"تنها 8 درصد حجم آب سدهای استان را افزایش داده و هنوز 50 درصد از حجم این سدها خالی است.

هر کس حق الناس بر گردن دارد برگردد// جامعه ، مسئولین ، رسانه و دانش آموزان تیزهوش محروم

"اوّلاً نخبگان -بخصوص جوانان نخبه- هدایای نفیس الهی هستند به یک ملّت و یک کشور. همه‌ی کشورها از چنین هدایایی، با این حجم، با این گستردگی، با این عدد فراوان برخوردار نیستند. این یکی از خصوصیّات کشور ما است که در آن استعدادهای انسانی، با کیفیّت خوب و کمّیّت فراوان وجود دارد؛ این جزو خصوصیّات کم‌نظیر کشور ما است؛ این یک هدیه‌ی الهی است، هدیه‌ی بسیار نفیس و باارزشی است. نتیجه این است که مسئولان کشور بایستی این امانتها را گرامی بدارند، حفظ کنند، چون این هدیه امانتی است در دست مسئولان؛ از بنیاد نخبگانو شورای عالی انقلاب فرهنگی بگیرید، تا وزارت آموزش عالی و بهداشت‌ودرمان و آموزش‌وپرورش و بقیّه‌ی دستگاه‌های دولتی که ارتباطی با نیروی انسانی و با نیروی جوان میتوانند داشته باشند؛ اینها در دست آنها امانتند. امانت نفیس را باید خیلی مراقبت کرد؛ برای حفظ آن، و آن‌وقتی که این امانت قابل رویش و افزایش است، برای رویش و افزایش آن باید احساس مسئولیّت کنید"(بیانات مقام معظم رهبری در دیدار نخبگان علمی جوان/27/7/95)

1.استان سیستان وبلوچستان نیز به مانند هر جامعه انسانی از سرمایه انسانی جوانان نخبه و باهوش و بااستعداد بی بهره نیست.اما محرومیت استان مسیر کشف ، رشد و شکوفایی این استعدادهای انسانی را پرچالش تر از سایر استان ها کرده است.در استانی که

دانشگاه گلخانه ای و آبیاری با نفت

وزیر کشور در جریان سفر به استان سیستان و بلوچستان در یکی از سخنرانی های خود پس از بازدید میدانی از منطقه صحبتهای قابل تاملی اظهار کردند: "با فاصله گرفتن ده دقیقه از زاهدان با سطح زندگی و امکانات زندگی شصت ،هفتاد و صد سال قبل مواجهه می شویم.در جایی که دویست و پنجاه هزار نفر زندگی که در استانداردهای صد سال قبل زندگی میکنند.ما بعنوان حکومت ما بعنوان دانشگاه یان که دور هم جمع شدیم در مقابل این مردم چه پاسخی داریم که بدیم. علم برای پاسخگویی به مطالبات و نیازهای مردم است. برای حل مسایل و مشکلات است. علم برای علم نمیخونیم. اگر واقعا علم برای علم میخونیم پس در کتابخانه و خانه بنشینیم و ادعا نکنیم که چرا به ما کمک نمی کنیم. اصلا علم یشرفتش متناسب با قدرت پاسخگویی و انطباق با نیاز مطالبات بوده است."

سخنان صریح ایشان محل تامل است.چرا ایشان پس از بازدید از منطقه اینقدر متعجب شدند؟
چرا از دانشگاه یان سوال کردند؟چه تناسبی بین محرومیت منطقه و دانشگاه دیده اند؟ آیا در واقع بی تناسبی حجم محرومیت و وسعت و آوازه دانشگاه های منطقه را گوشزد می کنند؟

هر کس حق الاناس به گردن دارد برگردد/جامعه ،مسئولین، رسانه و حق الناس معلولین

۱.در روزهای اوج عزاداری های محرم یعنی عاشورا و تاسوعا که جمعیت کثیری از مردم به اجتماعات و هییت های عزاداری می پیوندند حضور قشر خانه نشینی از مردم در میان جامعه بیش از سایر روزها قابل توجه بود.عزادارانی دردمند تر از بقیه.چون معلول هستند.و زندگی این جهانی را حداقل از منظر ما تلخ تر از بقیه سپری میکنند.
۲. ده درصد جامعه ایران به معلولیت های خفیف تا شدیدی مبتلاست. در استان سیستان و بلوچستان نیز حدود 24000معلول وجود دارند که نیمی از انها فلج مغزی و حدود بیست درصد جسمی حرکتی و ده درصد ناشنوا و هفت درصد نابینا هستند.

تقریبا معادل یک شهر بیست هزار و پنج نفری در استان معلول وجود دارد .

نقدی بر الگوی توسعه استان سیستان و بلوچستان

امیرالمؤمنین علی(ع) :

«همانا خشم عمومى مردم، خشنودى خواص را از بین مى‏ برد، امّا خشم خواص را خشنودى همگان بى‏ أثر مى ‏کند. خواصّ جامعه، همواره بار سنگینى را بر حکومت تحمیل مى کنند زیرا در روزگار سختى یاریشان کمتر، و در اجراى عدالت از همه ناراضی تر، و در خواسته‏ هایشان پافشارتر، و در عطا و بخشش‏ ها کم سپاس‏تر، و به هنگام منع خواسته‏ها دیر عذر پذیرتر، و در برابر مشکلات کم استقامت‏تر مى‏باشند. در صورتى که ستون‏هاى استوار دین، و اجتماعات پرشور مسلمین، و نیروهاى ذخیره دفاعى، عموم مردم مى باشند، پس به آنها گرایش داشته و اشتیاق تو با آنان باشد.»[1]

امام خمینی (ره) :

«خدا نیاورد آن روزی را که سیاست ما و سیاست مسئولین کشور ما پشت کردن به دفاع از محرومین و رو آوردن به حمایت از سرمایه‌دارها گردد و اغنیا و ثروتمندان از اعتبار و عنایت بیشتری برخوردار بشوند. معاذالله که این با سیره و روش انبیا و امیرالمؤمنین و ائمه‌ی معصومین (علیهم‌السلام) سازگار نیست.»[2]

مقام معظم رهبری :

«در نظام ما، هر حرکت و سیاست و قانون و تلاشى، باید در خدمت مردم مستضعف و محرومى باشد که حکومت طولانى و بلند مدت طاغوت‌ها، آن‌ها را از جهات مختلف، به استضعاف و ضعف دچار کرده ‌است. این، راه ماست. این، آن راهى است که امیرالمؤمنین (علیه‌السلام) پیمود. این، آن راهى است که امام و معلم و رهبر عظیم‌الشأن این انقلاب، آن را از على (علیه‌السلام) درس گرفت و پیش پاى ما گذاشت. باید در آن راه حرکت کنیم.»[3]

کاتالیزور توسعه یا قانون گذار پیشرفت؟

 نگاهی به قرایت تقلیلی از نمایندگی مجلس در استان

وقتی متن بروشورهای تبلیغاتی کاندید های نمایندگی دوره های قبلی را به یاد می آوریم. یا سری به آرشیو سایتهای خبری استان بزنیم و مروری بر فعالیتها و اخبار نمایندگان استان بزنیم...این سوال مطرح می شود که نماینده مجلس در استان چه کاره است؟یا چه کاره نیست؟! تاسیس دانشکده ،تاسیس دانشگاه، تاسیس کارخانه ،راه اندازی تولیدی، تجهیز بیمارستان، راه اندازی و نصب MRI  یا CT scan، عمل جراحی قلب باز(!!)، ساخت و راه اندازی بیمارستان، لوله کشی آب ،گاز، برق کشی ،جاده کشی، پل سازی، سد سازی.... آیا نماینده مجلس کار افرین است؟ ایا ریئس دانشگاه مهندسی است؟ آیا کارشناس سیاسی است؟ آیا کارشناس اجتماعی است؟آیا فقیه و مجتهد است؟آیا تولید کننده است؟ آیا تاجر است؟ ایا ریئس دانشگاه علوم پزشکی است؟آیا مدیر اموزش و پرورش است؟ آیا شهردار است؟ آیا ریئس بانک است؟ ایا ریئس بیمارستان است؟......

در استان ما نمایندگی چگونه تعریف شده است که می توان در طی چهارسال از تاسیس دانشگاه و کارخانه و رشته دانشگاهی گرفته تا احداث سد و جاده و پل را می تواند به خود نسبت بدهد؟ با این اوصاف آیا نماینده مجلس از نظر عملکردی  یک کاتالیزور قوی برای انجام همه این پروژه های عمرانی است؟ آیا یک بازیکن آزاد است که می تواند در میدان بروکراسی پیچیده کشور وارد شود و با نفوذ در ساختار عریض و طویل و کند بروکراسی و اجرایی دولتی کشور فرایند انجام پروژه ها را تسریع کند؟ آیا رابین هودی است که به منابع درامد و ثروت و خزاین نفتی خود را می رساند و در غالب ساخت و فعالیتهای عمرانی و اموزشی آن منابع را به مردم محروم منطقه خود می رساند؟