تمدن مدرن غرب به عنوان تمدن مسلط امروز جهان اغازش از هنر بود. در ابتدا توسط شاعران و نقاشان و مجسمه سازان در عالم خیال ترسیم شد. و امروزه هم اینده تمدن غربی در عالم هنر با محوریت سینما و توسط هالیوود ترسیم می شود .در اکثر فیلم های ژانر علمی تخیلی در اینده روایت میشود. و اکثرا در فضا و در درون سفینه ها بهمراه زندگی در کنار رباتها، اتوموبیل های پرنده و دستگاه ه های فوق پیشرفته و دیجیتال...
نکته جالب در این میان این است که با همه این تغییرات ترسیم شده در این فیلم های آینده نگر....آدم های اینده با ادم های امروز هیچ فرقی ندارند.در خلق و رفتار و دغدغه. یعنی فقط محیط و پس زمینه زندگی  عوض شده است. شخصیتها بر حسب فیلم بعضی درونگرا ، بعضی برونگرا ، بعضی افسرده، بامزه ، پرخاشگر ، حراف ، ساکت...در کنش با وهم و خشم و شهوت.
تنها چیزی که در این میان پیشرفت کرده ابزارها هستند.ادمها پیشرفتی نداشتند. در فضیلت و کمالی پیشرفت نداشتند. چون فضیلت و کمالی تعریف نشده است . چون برای انسان مادی و داروینی دیگه کمال روح و فضیلت اخلاقی معانی ندارد. چون روحی وجود ندارد. آدمی خلاصه در کالبد جسمانی است و فقط  نورون و عضله است.
نظریه یا اصل ترقی تاریخ [progress] با این تعریف زمینی و مادی و حیوانی از انسان نوشته شده است. تمدن غرب طبق نظریه داروین در ابتدا میمون  را از درخت روی دوپا پایین آورد و اسمش را گذاشت انسان. و بعد تاریخ انسان با ترقی و توسعه ابزار شروع شد: عصر حجر و سنگ ، عصر مفرغ، عصر اهن....تا عصر مدرن با ماشین بخار و انقلاب صنعتی و تولد سرمایه داری ، سرمایه منتج به عصر اتم [اختراع بمب اتم]. عصر الکترونیک، عصر فضا، عصر دیجیتال و رباتها ، سایبورگها:پیوند انسان و ماشین. 
و منتهای اینده ترسیم شده برای تمدن غرب اکنده از حضور ربات و ماشین هاست.از سری ترمیناتور گرفته تا ایسلیوم و مرد اهنین و .... ارمغان تمدن غرب در انعکاس این فیلم های پیشگو و علمی تخیلی یک چیز است:کمال فلزی ! 
یعنی اهن الات پیچیده تری به تن مادی ادمها اضافه می شود. و نیروی مادی بیشتری به ادمها داده می شود : کمالاتی در حوزه طبیعت مادی و حیوانی : سریعتر ، قوی تر، با چاشنی پرواز و تخریب قوی تر.
تمدن مدرن غرب پیشرفت در ابزارسازی ادم است نه پیشرفت و کمال حقیقی ادم ها. چون نه نبوت هست نه اخرت نه لقا الله. چون تمدنی حس محور و مادی است. پس امادگی برای این لقا و دیدار و بازگشت لازم نیست.
توسعه ابزار و تکنولوژی امروز میوه های این انقطاع و بستر و جهت گیری غیرتوحیدی است. لذا تکنولوژی بار فرهنگی دارد.خنثی نیست.فرهنگ انقطاع و اصالت اینجهانی رو رسوخ و بسط می دهد.

به امید روزی که بعنوان گشوری داعیه دار تاسیس تمدنی نوین اسلامی آنقدر خوداگاه و حساس باشیم که اتاق فکری برای این سیل تکنولوژی داشته باشیم و از تفکرات ساده اندیشانه و التقاطی مدل ژاپن و مالزی اسلامی خارج شویم.