مروری بر نابرابری در سلامت به بهانه شیوع بیماری کرونا
مصاف نابرابر مردم با کرونا
چگونه ویروس اندیشه نئولیبرالیسم ، جامعه و حکومت را در مقابل ویروس کرونا آسیب پذیرکرده است؟
بیماری کرونا به جرات از بزرگترین و بی سابقه ترین چالش های سلامت عمومی کشور در دوران پس از انقلاب است.ویروسی که از سطح زندگی فردی تا ساختارها و نهادها کشور را درگیر کرده است. پاسخ هر یک از این نهادها اعم از دولت ،مجلس ، رسانه ، طبقات مختلف جامعه ، بازار و... قابل بررسی و تحلیل جداگانه است .در این یادداشت به مصاف نابرابر مردم با ویروس کرونا می پردازیم و وجوهی از نابرابری و عقب ماندگی ها در عدالت می پردازیم که توسط ویروس کرونا نمایان شده است.
کرونا در دوران اوج گیری های چالش های اقتصادی بعلل درونزا در ایران رخ داد.توسعه اقتصادی نولیبرال دولتهای متوالی پس از سه دهه با محوریت آزادسازی و خصوصی سازی منجر به شوکهای ارزی و حامل های انرژی و کاهش ارزش پول ملی و قدرت خرید مردم و تورم افسارگسیخته و افزایش هزینه های زندگیو شماف های طبقاتی شده است که منتج به کاهش سرمایه اجتماعی دولت و نظام نیز شده است. مسله ای که پس از شوک بنزینی و وقایع ابان ماه تشدید شد . این کاهش سرمایه اجتماعی پیرو سیاساتهای تورم زا و فقیرسازی احاد مردم و بی توجهی به عدالت خود را در کاهش مشارکت انتخاباتی مجلس و در نیز بی توجهی مردم به هشدار ها و توصیه ها ارشادی دولت برای قرنطینه خانگی و عدم مسافرت خود را نشان داد.
در این بستر ناخوشایند کرونا ورود کرد و توان حکم رانی دولت و مجلس و ساختار اجتماعی و رسانه ای و مدیریتی کشور را به چالش کشید.فارغ از کم و کیف ای چالش ها و پاسخ انها مسله مصاف نابرابر مردم کم تر محل توجه بوده است.نتیجه سالها سیاستگذاری و اجرای سیاستهای در حوزه اقتصاد ، سلامت ، اموزش ، توسعه و عدالت اجتماعی هویدا شده است و کیفیت زندگی و اسیب پذیری نابرابر مردم در مقابل کرونا نمایان و قابل بررسی است.
کرونا با نابرابری تشخیص داده شد!
اولین نمودهای نابرابری که در روزهای ابتدایی شیوع ان در ایران
