به مناسبت آغاز سال تحصیلی و بازگشایی مدارس
یادداشتی در باب فاصله ساختار و محتوا نظام آموزش و پرورش با معیارهای فرهنگی انقلاب اسلامی
1.نظام آموزش و پرورش از هفت سالگی تا هجده سالگی، نسل جدید هر جامعه را نیمی از روز در اختیار دارد. و نیمی دیگر در اختیار خانواده است.
لذا آموزش و پرورش یک نهاد متکلف تربیت و پرورش افراد نیز محسوب می شود.اما با یک درون نگری پس از پایان سالهای تحصیل قسمت "پرورش" از نام "آموزش و پرورش" اضافی بنظر می رسد. چراکه از نظر محتوا ، نظامی صرفا آموزشی با تکیه بر قرایت خاص و مدرن از علم نوپدید و تکنسین توسعه پرور و نیز از نظر ساختاری واضحا طبقاتی و پولی با غایت کنکور و قبولی در دانشگاه می باشد. و ما فارغ التحصیلان این نظام آموزشی و متکلف تربیت با حفظ احترام به تمام فعالین پرتلاش نظام اموزش و پرورش، چیزی جز ارایه دروس و نمره و امتحان ندیدیم. معلم های محترم سرکلاس هایی که برایشان تکراری بود حاضر می شدند. با لحن و صدایی خاص و فراز و فرود مشخص ارایه میکردند.بلافاصله پس از پایان زنگ به مدرسه دیگر برای ارایه درس می رفتند.چاره ای دیگری نداشتند.هر قدر هم که ایده و ذوق و خلاقیت در ارایه دروس و جذاب کردن محتوا دروس داشته باشند این ایده ها در روزمره گی و سیستم بسته تدریس کور میشد. اهمیت متن درسی انقدر زیاد بود که باید به ریز ارایه میشد. با جزییات نیز از دانش آموزان پرسیده میشد. پرسش و پاسخ ها نیز حول متن کتاب بود. زمان کم و محتوای کتاب ها زیاد.
غایت کنکور بود و موفقیت در کنکور یعنی شخم زدن کتاب ها تست و نکته.
