بررسی الزامات یک نقد منصفانه
رمضان چند سال قبل فرزاد جمشیدی مجری برنامه «یاد خدا» شبکه یک صداوسیما در سحرها بود. مجری بسیار توانمندی که با اجرای عمیق و دقیقش شهرت زیادی پیدا کرده بود. تا اینکه زمزمه های ناجوری در مورد ایشان شنیده شد. شاکی خصوصی ای پیدا شده بود و در مورد ایشان ادعاهایی را مطرح کرد. برخی سایت‌ها هم با آن شاکی خصوصی مصاحبه کردند و خلاصه آبرویی از این بنده خدا ریختند دیدنی! تا جایی که ایشان در بیمارستان بستری شد و نهایتاً طی نامه ای برای همیشه از تلویزیون و دوربین خداحافظی کرد.
در این یادداشت نمی خواهیم به موضوع فرزاد جمشیدی و حاشیه هایش بپردازیم. یاد آن خاطره بابت مثالی بود از یک بیتقوایی رسانه ای و تأثیر مخربی که یک نقد نابجا میتواند داشته باشد. موضوع این یادداشت بررسی جایگاه نقد و اصول کلی است که یک فعال رسانه ای باید در نقد کردن مدنظر داشته باشد.
