کشور در استعمار

کشور هم اکنون نیز دچار استعمار است . استعماری تحت عنوان استعمار فرانو (post-neo-colonialism)یا استعمار نئوکلاسیک یا غیر مستقیم است.در این یادداشت به مرور برخی مولفه های این نوع استعمار در کشور می پردازیم.

مقدمه:

 تاریخ تولد استعمار در عالم بعقیده نگارنده در دستگاه فلسفه تاریخ شیعه در زمان خلقت حضرت ادم (ع) دانست. در زمان استکبار ورزیدن شیطان بر سجده بر حضرت ادم دانست ولایت طاغوت اغاز شد و تاکنون ادامه دارد.

شیطان بعنوان طاغوت اعظم و سایر طاغوتیان تحت ولایت او یعنی تمامی ابنا بشر که در مقابل خداوند متعال و دعوت  انبیا و ائمه اطهار و اقامه دین الهی استکبار ورزدیند. و استکبار ورزیدن و برتربینی ماهیت و عامل محرک استعمار بود.

خواص ادیان مسیحیت و یهود پس از ظهور اسلام در پذیرش دین جدید و خاتم استکبار ورزدیند. و بخش اعظم تاریخ ملل و اقوام با تاریخ استعمار چه در غالب استعمار کنده یا مستعمره عجین شده است.

***

استعمار که توسط کشورهای غربی بر تاریخ بشریت سایه انداخته است از نظر تاریخی به سه دوره تقسیم میشود.

استعمار کلاسیک یا کهن:از قرن16 تا ابتدای جنگ جهانی اول بمدت چهارصدسال: که در آن کشورهای استعمارگر بصورت نظامی کشور مورد نظر خود را اشغال می کردند و منابع و ذخایر و ثروت های این کشورها را می دزدیدند.(استعمار افریقا،هند،ایران،امریکای لاتین،امریکای جنوبی)

استعمار نوکلاسیک یا امپریالیسم: از اواخر قرن 19 و اوایل قرن 20: مبارزات و مقاومت و شورش های مردم کشورهای مستعمره و هزینه های جانی و مالی زیاد اشغال نظامی و حضور فیزیکی در کشور های مورد نظر باعث شد که کشورهای استعماری با هزینه کمتر و با واسطه ایجاد حکومت های بومی اما غربزده، وابسته ، فاسد ، دیکتاتور و سرکوبگر بر مستعمرات خود حکومت کنند.شیوه ایجاد این حکومت ها نیز اکثر کودتا و توسط به زور بود. ( کودتا 28 مرداد ایران و دیکتاتوری پهلوی، کودتا در شیلی و دیکتاتوری پینوشه، کودتا در ترکیه و دیکتاتوری اتاتورک و...)یکی از اهداف اصلی استعمار در این دوره تبدیل این کشورها به بازار مصرف محصولات خود بود که این امر نیازمند نیاز به فرهنگ سازی و مصرفگرا کردن مردم کشورهای مستعمره از طریق رواج فرهنگ و سبک زندگی غربی و مصرفی بود.

استعمار فرانو: تعریف این دوره در کلام رهبر حکیم انقلاب اسلامی مرور می کنیم:

نوجوانی،فصل شکار یهود

نوجوانی،فصل شکار یهود

1. ریشه ای ترین و مقدم ترین نظام در بین نظام های تشکیل دهنده جامعه از نظر اسلام ، نظام تربیتی است. بر خلاف جوامع مادی گرا که نظام اقتصاد محور است و نظام سیاسی محافظ آن .

اما بدلیل تحمیل ساختارهای مدرن ، مسئله تربیت به حاشیه رفته است.نهادهای متولی تغییر کرده اند. خانواده ها و مساجد از محوریت خارج و با مدیا و رسانه ها جایگزین شده اند. .
لذا شاکله شخصیت افراد توسط نظام های مدرن و مادی گرا متفاوت از انچه که در اسلام مورد انتظار است ایجاد خواهد شد. انگیزه ها و گرایشات ،تخیلات ، تصورات ، رفتارها و کنش ها منتج از آنها هم بر مدار انگاره ها و مشهورات زندگی مدرن قرار خواهند گرفت. انگاره هایی نظیر غریزه گرایی، فردگرایی. عقلانیت معاش طمع محور(نه معادنگر). عقلانیت سود محور و فایده محور.اخلاق  لذت گرا . شهرت طلبی و جاه طلبی، مسئله مبنایی به نام ادراک تصویری  و تعقل غریزه گرا و تصویری و در یک کلام تفکر دنیوی منقطع از وحی.

2.با وقوع انقلاب اسلامی اراده بر نظام سازی منطبق بر اسلام شیعی قرار گرفت. هر چند که نظام سازی زمان بر و نیاز به جهاد علمی دارد ولی نفس خوداگاهی به این مطلب و پرهیز از التقاط و نیز برنامه های تربیتی متناسب دوران گذار بسیار ارزشمند و لازم است.

3.محوریت رشد انسان، رشد انفسی و درونی است. که متناسب با افزایش ادراک است. برای  گذر از هر مقطع ادراکی نیازمند مدیر یت و پایش است. از کودکی به نوجوانی از نوجوانی به جوانی از نظر سنی معادل با گذر از حس گرایی به تخیل گرایی و از تخیل گرایی به عقل گرایی از نظر قدرت ادراک است. با ورود به سن عقل گرایی ، سن تکلیف و اغاز دین ورزی و عمل به شریعت الهی نیز اغاز میشود. در حالی که سایه تخیل و وهمیات هنوز پابر جاست و عقل گرایی در ابتدا راه و خام است.
این عقل گرایی اغازین در صورت شکوفا شدن منجر به سوال های فلسفی و بنیادین میشود. و هر گونه پاسخ منجر به ایجاد جهان بینی و فلسفه زندگی برای فرد میشود که در طول زندگی از ان ارتزاق میکند.
در صورتی که به این سوالات عمیق نوجوان حاصل از تکانه های تولد عقل وی پاسخ سطحی داده شود شخصیت فرد سطحی شکل میگیرد.