بازگشت به مردم/بازگشت به زندگی/بازگشت به خدا

علامه جعفری در یکی از کتابهایشان مطلبی با این مضمون دارند که یک راه ساده برای اینکه مردمی که به خدا ایمان ندارند ایمان بیاورند این است که از سایر مردم بخواهیم که معجزات و کمک هایی که در زندگی شان رخ داده و تجربه کرده اند را ارسال کنند و این مطالب یکجا جمع اوری و  منتشر بشود.
در ماه مبارک رمضان هر وقت برنامه ماه عسل و مهمان های دعوت شده را می دیدم به یاد این مطلب علامه می افتادم.
ماه عسل برنامه ای از صدا وسیما بود. اما بنظرم زیاد ربطی ب صدا و سیما نداشت.روایت ها شبیه به داستان و قصه های نویسنده های سریال های صدا و سیما و سینمای ایران نبود.شبیه گفتگو های شبانه با سلبریتی ها [انسان های طراز جسمانی:خولنندگان.بازیگران.ورزشکاران]و حتی شبیه گفتگو با کارشناسان و نخبگان هم نبود.
صدا و سیما اینار فقط یک پنجره بود. یک قاب شیشه ای.اینبار خودش تماشاگر بود.خودش مرعوب و میخ کوب بود.مبهوت بزرگی و زیبایی مردان و زنانی از مردم سرزمین خودش.ماه عسل موفق بود چون فقط به مردم بازگشت کرده بود.

بررسی ارادت صدا و سیما به فک روستاییان

برنامه خندوانه در کنار ایتم های ظنز خود مانند جناب خان آبادانی، ایتم طنزی به نام بایرام نیز دارد. شخصیتی روستایی که به همراه همسر روستایی خود برای دقایقی نمایشی را در قاب تلویزیون اجرا میکنند.کمی آن سو تر شبکه یک سریال جاده قدیم را با موضوع داستان چند شخصیت روستایی و گاوشان روایت میکند. چند ماه پیش تر برنامه کلاه قرمزی نیز با شخصیت های روستایی خود در حال پخش بود، شخصیت هایی چون پسرعمه زا، گابی، جیگر، ببعی و.... روستاییان هر چند وقت سوژه سریال سازی صدا و سیما و عمدتا با محتوا طنز میشوند. در این یادداشت کوتاه به نحوه نمایش روستاییان در تمامی این سریال ها نمی پردازیم فقط از باب اشارت به چند نکته اشاره می کنیم. برای شروع این اشارت توجه شما رو به فک بایرام و فک شهرام حقیقت دوست در سریال جاده قدیم جلب می کنیم!:

بایرام، شخصیت روستایی برنامه خندوانه

 

شهرام حقیقت دوست در نقش شخصیت روستایی در سریال جاده قدیم