اندیشه هایی بر استکبار

بسم الله الرحمان الرحیم

 مقدمه:

در این مقاله موضوع استکبار به دو نوع درونی و بیرونی تقسیم شده است. و در هر کدام ( بویژه نوع استکبار درونی )بروی مطالب کمترپرداخته شده از منظر نویسنده مکث و بحث بیشتری صورت گرفته است.محتوای مطالب بیان اندیشه نویسنده می باشد و مطالب فاقد ساختار گردآوری است.در ابتدا استکبار را با معنی قرانی تعریف کرده و سپس به  بررسی راوبط مابین این مطلب و وضعیت موجود در عرصه های مختلف همچون فرهنگی،آموزشی و...پرداخته شده است.در بعد استکبار بیرونی نیز با مصداق گرفتن امریکا به نکاتی درباره ریشه جریان شناسی تاریخی ان به اختصار بیان می شود که به درک ظاهر و باطن استکبارجهانی بگمان نویسنده کمک خواهد کرد.

 

بخش اول.استکبار درونی

 

"شعار زیاد نشان از ضعف یقین است" : امیرالمونین حضرت علی(ع)

عدم اعتماد به گذاره های اسلامی و دستگاه فکری اسلامی را می توان در فریاد زدن های مداوم شعارهای اسلامی توسط متولیان فرهنگی، اقتصادی، آموزشی و علمی و...کشور بعنوان ملوکان جامعه و در نتیجه تبعیت، در  مردم جامعه مشاهده کرد.

نقد محتوایی نمایشگاه کتاب زاهدان

در جریان فتنه 88 هزینه های سنگین بر کشور تحمیل شد. بررسی علل بروز فتنه88 شامل مجموعه علل پیوسته درونی و بیرونی است. اما بستر ایجاد وقوع این انقلاب مخملین ناکام طی دو دهه جنگ نرم فرهنگی و سیاسی و اقتصادی با بوسیله مهرهای درون کشور و برنامه های برون کشوری ایجاد شده است.(رجوع به کتاب انقلاب اسلامی در بوته ازمون ،دکتر منوچهر محمدی) و متاسفانه این بستر کماکان در کشور وجود دارد. این بستر علوم انسانی سکولار و ترجمه ای ایست که یا غالب کتب دانشگاهی در حال تدریس هستند و یا بعنوان کتب علوم انسانی موجود در بازار در عرصه فرهنگ عمومی بعنوان کتاب های جامعه شناسی ، علوم سیاسی ، فلسفه و...در دسترس همگان است.

جریان مطالبه‌گری در شبکه هامون خشکیده است

پس از گذشت یک دهه از بروز بحران زیست محیطی در منطقه سیستان و سپس بحران انسانی منتج از آن، درباره عملکرد رسانه‌های بومی‌ در روایت، تحلیل و مطالبه‌گری در باب بحران سیستان چه می‌توان گفت؟ چندی پیش برنامه ثریا در سالگرد سه سالگی خود برای سومین بار طی یک سال گذشته (اسفند ۹۲، مرداد۹۳ و اسفند۹۳) اقدام به بررسی وضعیت بحران سیستان کرد.

 

بسم الله الرحمن الرحیم/ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ

بسم الله الرحمن الرحیم
اللّهُ لاَ إِلَهَ إِلاَّ هُوَ الْحَیُّ الْقَیُّومُ لاَ تَأْخُذُهُ سِنَهٌ وَلاَ نَوْمٌ لَّهُ مَا فِی السَّمَاوَاتِ وَمَا فِی الأَرْضِ
مَن ذَا الَّذِی یَشْفَعُ عِنْدَهُ إِلاَّ بِإِذْنِهِ یَعْلَمُ مَا بَیْنَ أَیْدِیهِمْ وَمَا خَلْفَهُمْ وَلاَ یُحِیطُونَ بِشَیْءٍ
مِّنْ عِلْمِهِ إِلاَّ بِمَا شَاء وَسِعَ کُرْسِیُّهُ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ وَلاَ یَؤُودُهُ حِفْظُهُمَا وَهُوَ الْعَلِیُّ الْعَظِیمُ
لاَ إِکْرَاهَ فِی الدِّینِ قَد تَّبَیَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَیِّ فَمَنْ یَکْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَیُؤْمِن بِاللّهِ
فَقَدِ اسْتَمْسَکَ بِالْعُرْوَهِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا وَاللّهُ سَمِیعٌ عَلِیمٌ
اللّهُ وَلِیُّ الَّذِینَ آمَنُواْ یُخْرِجُهُم مِّنَ الظُّلُمَاتِ إِلَى النُّوُرِ وَالَّذِینَ کَفَرُواْ
أَوْلِیَآؤُهُمُ الطَّاغُوتُ یُخْرِجُونَهُم مِّنَ النُّورِ إِلَى الظُّلُمَاتِ أُوْلَئِکَ أَصْحَابُ النَّارِ هُمْ فِیهَا خَالِدُونَ